از لحاظ رستوران، موزيك زنده يا فروشگاه هاي معروف شهر ويليام اسپرت در تنسي شهرت چنداني ندارد. همه اين ويژگي هاي متعلق به شهري است كه ۱ ساعت و نيم با تنسي فاصله دارد، نشويل. هرگونه امكاناتي كه در شب هاي شهر تنسي يافت نشود، در زيبايي خيره كننده آن جبران مي شود. تپه هاي گرد، خانه هاي زراعتي چمن دار و خانه هاي متعلق به قرن ۱۹ چشم انداز آن را تكميل مي كنند. ۱ زن خانه دار و موسيقي دان برتر تصميم گرفتند گوشه اي از اين شهر حومه اي را با طراحي خانه ويلايي در روستا به عنوان محل گذران تعطيلات آخر هفته خريداري كنند. آن ها ۱ خانه مزرعه دار ۷۵۰ جريبي از دوران ۱۸۰۰ پيدا كردند با تعداد زيادي آغل و انبارهاي كاه بيروني. تصميم گرفتند اين خانه مزرعه اي را بازسازي كرده و به حالت اوليه برگردانند. با كمك شركت مهندسي HS2 اين پروژه را شروع كرده و در عرض ۲ سال ساختمان هاي قديمي را تخريب كردند و تك تك قطعات چوب را بازيافت كردند تا خانه را شبيه به دوران قديم خود كنند. در اين حين اعضاي جديد خانواده نيز به كمك آن ها آمدند : فرزندان، نوه ها، دوستان و همكاران موسيقي داني كه براي مهماني هاي آخر هفته به اينجا مي آيند. فرزندان اين خانواده به ترتيب ۱۶، ۱۹ و ۲۱ ساله هستند. مساحت خانه ۱۳۰۰ مترمكعب است و داراي ۵ اتاق خواب، ۴ حمام و دستشويي، مهمان خانه اي با ۲ اتاق خواب، ۲ حمام و دستشويي مي باشد.
نماي ساختمان تميز و رنگ آميزي دوباره شد. پهلويي جديدي برحسب نياز اضافه شد. پشت دري هاي اصلي خانه بازسازي و نصب دوباره شد، مثل درب ورودي اصلي. به گفته يكي از معماران اصلي پروژه همه اجزاي خانه برداشته و دوباره نصب شده. او همچنين اضافه كرده : “هدف اصلي بازسازي خانه اصلي بود. هر جزء جديدي ۱ شگفتي به حساب مي آمد. همه افراد پروژه از تمام قواي خود استفاده كردند تا حد ممكن اجزاي اصلي حفظ شود”. محوطه سازي اطراف خانه زراعتي پيشرفت خاصي نكرده بود، آغل ها در حال از هم پاشي بودند. تصوير قديمي از خانه :
تصوير خانه جديد : با نگاهي به طرف چپ خانه تمام قسمت هاي جديد و چشم اندازها را خواهيد ديد كه با ۱ راه باريكه به هم متصل هستند. ساختمان اصلي ۱ اتاق نشيمن، غذاخوري و مطالعه در طبقه همكف دارد. ۱ اتاق خواب اصلي و ۲ اتاق خواب ديگر در طبقه دوم، ۱ اتاق تلويزيون و ۱ اتاق خواب ديگر در طبقه سوم هم دارد. ساختماني كه اضافه شده شامل ۱ آشپزخانه جديد و هال و ۱ اتاق خواب اصلي ديگر در طبقه دوم مي باشد. داشتن اتاق خواب اصلي دوم به صاحبان خانه اجازه مي دهد بخش اضافه شده را از خانه اصلي جدا كرده و زماني كه خودشان ۲ نفر هستند فقط سيستم گرمايشي يا سرمايش آن را روشن كنند. معمار پروژه مي گويد : “سعي كرديم به اجزاي قديمي و جديد احترام بگذاريم و طراحي خانه ويلايي در روستا ماهيت خود را حفظ كند اما همه آن ها را رنگ سفيد زديم. قصد نداشتيم ۱ خانه قديمي داشته باشيم و بعد ۱ جعبه شيشه اي بسازيم. در يك دوره اي تغييراتي در طراحي خانه ايجاد شد كه به سمت شكلي مدرن تر و غيرعادي براي خانه جديد مي رفت اما مشتري از اين كار پشيمان شد و واقعا تصميم گرفت از فرم آغل استفاده كند. تكامل زيادي صورت گرفت”. دودكش ها جديد هستند، در محل دودكش هاي قديمي با آجرهاي بازيافتي ساخته شدند.
قبلا آشپزخانه اي مجزا در پشت خانه قرار داشت. از آنجا كه اصالت نداشت آن را تخريب كرده و به جاي آن ۱ ايوان خواب مخصوص اتاق خواب اصلي و راه باريكه اي براي اتصال به ساختمان جديد ساختند. در تصوير زير محل آشپزخانه قديم و ايوان جديد در طبقه دوم پشت خانه، راه باريكه و پنجره هاي دو ارسي آن و ساختمان جديد در طرف راست را مي بينيد. صاحبان جديد خانه احتمالا دومين يا سومين صاحب اين ملك هستند كه دورتادور خانه را فرا گرفته. تيم سازنده اين شركت ساختماني تمام آغل هاي اطراف را گشتند و چوب هايي كه قابل تعمير نبودند را جمع آوري، ضدعفوني و شستشو، و سپس رنده كرده و در ساخت خانه استفاده كردند. معمار اصلي پروژه گفته : “بازيافت آن حجم چوب زمان زيادي مي برد. در اين پروژه عشق و علاقه زيادي گذاشته شده. اميدواريم در پايان رابطه خوبي بين آغل جديد و خانه قديمي برقرار شود”. صاحبان ملك بخشي از آن را اجاره داده اند، زنبور و گله گاو دارند. يونجه كاشته و آن را مي فروشند. اما هنوز تصميم قطعي براي استفاده بهينه از ملك نگرفتند.
به جاي ساخت ۲ آشپزخانه مجزا براي داخل و خارج از خانه و به هدف مشهود بودن طراحي خانه ويلايي در روستا اين گروه ۱ آشپزخانه تغييرپذير در ساختمان جديد ساختند. درب هاي كشويي ۸ فوتي در ۳ طرف تجربه اي داخلي-بيروني به وجود مي آورند. ساكنان خانه از آشپزخانه تا مسير باغ پياده مي روند تا براي وعده غذايي خود گوجه فرنگي و خيار بچينند. نقطه اوج اين فضا ايوان حصارداري است كه تنور چوبي مخصوص نان پزي دارد. اين خانواده زمان زيادي صرف آشپزي مي كند پس آشپزخانه قلب خانه آن ها محسوب مي شود. بسياري از شيريني پزي ها و خيارشور گرفتن ها در اين نقطه اتفاق مي افتد. ديوارهاي آشپزخانه كاشي بتني با رنگ آبي سفارشي است. ديوار پشت اجاق گاز كاشي شيشه اي سفيد است. بخش هاي چوبي آن از درخت هاي صنوبر خود ملك به وجود آمده اند. رويه كابينت سمت چپ كاغذ كمپرس شده و ميز ثابت وسط آن از سنگ صابون است. پاسيوي بيرون آشپزخانه با سايه درختان تازه كاشته شده تبديل به محل غذاخوري زيباي خانوادگي مي شود.
بالاي آشپزخانه اتاق خواب اصلي دوم قرار دارد. سقف آن از چوب اتاق شيرواني خانه اصلي ساخته شده اما فقط هدف تزئيني داشته. كمد لباس ها از چوب بازيافتي درخت بلوط است. فضاي چهارگوش وسط اتاق، دستشويي است. تزئين ديوار آن از شاخه هايي ساخته شده كه با تلق شيشه اي لمينت شده اند. طراحي دكوراسيون داخلي اتاق خواب اصلي تابستاني با شومينه و ايوان خواب مخصوص به خود همراه بوده. ساختمان جديد و اصلي با ۱ درب كشويي ۱۰ فوتي از هم جدا مي شوند. وقتي اين زوج به تنهايي در اين مكان اقامت دارند مي توانند فقط يكي از ساختمان ها را گرم يا سرد نگه دارند.
در اين تصوير ساختمان جديد را در ادامه خانه اصلي مي بينيد. منظره استخر و چشم انداز زيباي اين منطقه از ايوان خواب طبقه دوم و ايوان حصاردار طبقه پايين قابل تحسين است. آشپزخانه به عرشه اي از چوب صنوبر منتهي شده و به راه باريكه اي كه به خانه اصلي مي رسد متصل است. پنجره هاي ۲ ارسي اين راه باريكه بعد از باز شدن نسيم را به داخل مي آورد.
زمين راه باريكه چوب بلوط بازيافتي است كه در اينجا لكه گيري سفيد شده. به احتمال زياد اين نقطه نقش ايوان داشته. همچنين محل آشپزخانه قديمي بوده كه تخريب شده. از اين زاويه مي توانيد داخل خانه قديمي، اتاق غذاخوري و هال آن را ببينيد.
هال و نشيمن در ساختمان اصلي قرار دارند. گروه سازنده بعد از بررسي خانه در دوره بازسازي ساختمان از قاب موجود بين اين ۲ اتاق راضي بودند و تصميم گرفتند دست به آن نزنند و طراحي خانه ويلايي در روستا مشهود باشد. به گفته معماران احترامي به سبك است. روي قفسه هاي اين قاب ميخ و ابزار و بطري هاي كوچكي كه در زمين اطراف پيدا شده قرار دادند. اين خانواده تعداد زيادي از اشياي وراثتي را نگهداري كرده. چندين وسيله همراه با خود خانه به آن ها رسيده. براي باقي مبلمان و لوازم هم از طراح داخلي Jonathan Pierce كمك گرفتند. شومينه اصلي خانه برداشته شد و دوباره دقيقا به همان شكل ساخته شد. فرش ها جمع آوري شد و كف زمين پرداخت جديد خورد، يكي از معدود قسمت هايي بود كه نياز به تخريب نداشت. معمار پروژه مي گويد : “هنوز هم زمين تراز نيست. ما هرگز زمين را به طور كامل تراز نكرديم چون نياز به تخريب و ويراني زيادي داشت”.
درب ورودي اصلي خانه برداشته، پرداخت گري دوباره و نصب شد. ورودي خانه يكي از نقاط محبوب مادر خانواده است. او عاشق كاغذ ديواري است و آن را “نوعي روانگردان متعلق به قرن ۱۸” مي نامد. چوب راش آغلي كه در ملك وجود داشته به اتاق مطالعه خانه جان داده.
دكوراسيون اتاق خواب مهمان در خانه اصلي، دلربايي قرن ۱۹ را به همراه دارد.
حمام اصلي كه در تصوير زير به چشم مي خورد كاملا جديد است. به گفته معمار پروژه در اينجا حمام و دستشويي وجود نداشته.
پسر ۱۶ ساله اين خانواده كه در آن زمان ۱۴ سال بيشتر نداشته، درخواست درب مخفي براي اتاق خوابش داده.
۱ حياط پشتي با استخر جديد ساخته شد كه در طرف چپ آن مهمان خانه اي قرار دارد. پشت اين مهمان خانه گاراژ مخفي قرار دارد. هدف از اين كار ديده نشدن اتومبيل ها در ملك خانه بوده. در ۲ سوي اين مهمان خانه اتاق خواب ساخته شده و بين آن ها اتاق نشيمن قرار گرفته كه اگر از هر ۲ طرف باز شود چيزي شبيه راه باريكه ايجاد مي گردد.
در سمت چپ تصوير دودخانه قديمي ديده مي شود كه در دوران بازسازي خانه تخريب شد. تك تك الوارهاي آن شمرده و دوباره از نو ساخته شد. اين اتاق هم اكنون نقش انبار باغباني دارد. دودكش جديد از آجر بازيافتي ساخته شده است. معمار پروژه گفته : “دقيقا مثل دودكش قديمي نيست اما بي شباهت هم نيست. مثل ۱ مكالمه مي ماند. مي خواستيم به وضوح نشان بدهيم چه زماني ۱ طرف توقف كرده و طرف ديگر شروع مي كند”.
منبع : طراحي دكوراسيون داخلي
از لحاظ رستوران، موزيك زنده يا فروشگاه هاي معروف شهر ويليام اسپرت در تنسي شهرت چنداني ندارد. همه اين ويژگي هاي متعلق به شهري است كه ۱ ساعت و نيم با تنسي فاصله دارد، نشويل. هرگونه امكاناتي كه در شب هاي شهر تنسي يافت نشود، در زيبايي خيره كننده آن جبران مي شود. تپه هاي گرد، خانه هاي زراعتي چمن دار و خانه هاي متعلق به قرن ۱۹ چشم انداز آن را تكميل مي كنند. ۱ زن خانه دار و موسيقي دان برتر تصميم گرفتند گوشه اي از اين شهر حومه اي را با طراحي خانه ويلايي در روستا به عنوان محل گذران تعطيلات آخر هفته خريداري كنند. آن ها ۱ خانه مزرعه دار ۷۵۰ جريبي از دوران ۱۸۰۰ پيدا كردند با تعداد زيادي آغل و انبارهاي كاه بيروني. تصميم گرفتند اين خانه مزرعه اي را بازسازي كرده و به حالت اوليه برگردانند. با كمك شركت مهندسي HS2 اين پروژه را شروع كرده و در عرض ۲ سال ساختمان هاي قديمي را تخريب كردند و تك تك قطعات چوب را بازيافت كردند تا خانه را شبيه به دوران قديم خود كنند. در اين حين اعضاي جديد خانواده نيز به كمك آن ها آمدند : فرزندان، نوه ها، دوستان و همكاران موسيقي داني كه براي مهماني هاي آخر هفته به اينجا مي آيند. فرزندان اين خانواده به ترتيب ۱۶، ۱۹ و ۲۱ ساله هستند. مساحت خانه ۱۳۰۰ مترمكعب است و داراي ۵ اتاق خواب، ۴ حمام و دستشويي، مهمان خانه اي با ۲ اتاق خواب، ۲ حمام و دستشويي مي باشد.
نماي ساختمان تميز و رنگ آميزي دوباره شد. پهلويي جديدي برحسب نياز اضافه شد. پشت دري هاي اصلي خانه بازسازي و نصب دوباره شد، مثل درب ورودي اصلي. به گفته يكي از معماران اصلي پروژه همه اجزاي خانه برداشته و دوباره نصب شده. او همچنين اضافه كرده : “هدف اصلي بازسازي خانه اصلي بود. هر جزء جديدي ۱ شگفتي به حساب مي آمد. همه افراد پروژه از تمام قواي خود استفاده كردند تا حد ممكن اجزاي اصلي حفظ شود”. محوطه سازي اطراف خانه زراعتي پيشرفت خاصي نكرده بود، آغل ها در حال از هم پاشي بودند. تصوير قديمي از خانه :
تصوير خانه جديد : با نگاهي به طرف چپ خانه تمام قسمت هاي جديد و چشم اندازها را خواهيد ديد كه با ۱ راه باريكه به هم متصل هستند. ساختمان اصلي ۱ اتاق نشيمن، غذاخوري و مطالعه در طبقه همكف دارد. ۱ اتاق خواب اصلي و ۲ اتاق خواب ديگر در طبقه دوم، ۱ اتاق تلويزيون و ۱ اتاق خواب ديگر در طبقه سوم هم دارد. ساختماني كه اضافه شده شامل ۱ آشپزخانه جديد و هال و ۱ اتاق خواب اصلي ديگر در طبقه دوم مي باشد. داشتن اتاق خواب اصلي دوم به صاحبان خانه اجازه مي دهد بخش اضافه شده را از خانه اصلي جدا كرده و زماني كه خودشان ۲ نفر هستند فقط سيستم گرمايشي يا سرمايش آن را روشن كنند. معمار پروژه مي گويد : “سعي كرديم به اجزاي قديمي و جديد احترام بگذاريم و طراحي خانه ويلايي در روستا ماهيت خود را حفظ كند اما همه آن ها را رنگ سفيد زديم. قصد نداشتيم ۱ خانه قديمي داشته باشيم و بعد ۱ جعبه شيشه اي بسازيم. در يك دوره اي تغييراتي در طراحي خانه ايجاد شد كه به سمت شكلي مدرن تر و غيرعادي براي خانه جديد مي رفت اما مشتري از اين كار پشيمان شد و واقعا تصميم گرفت از فرم آغل استفاده كند. تكامل زيادي صورت گرفت”. دودكش ها جديد هستند، در محل دودكش هاي قديمي با آجرهاي بازيافتي ساخته شدند.
قبلا آشپزخانه اي مجزا در پشت خانه قرار داشت. از آنجا كه اصالت نداشت آن را تخريب كرده و به جاي آن ۱ ايوان خواب مخصوص اتاق خواب اصلي و راه باريكه اي براي اتصال به ساختمان جديد ساختند. در تصوير زير محل آشپزخانه قديم و ايوان جديد در طبقه دوم پشت خانه، راه باريكه و پنجره هاي دو ارسي آن و ساختمان جديد در طرف راست را مي بينيد. صاحبان جديد خانه احتمالا دومين يا سومين صاحب اين ملك هستند كه دورتادور خانه را فرا گرفته. تيم سازنده اين شركت ساختماني تمام آغل هاي اطراف را گشتند و چوب هايي كه قابل تعمير نبودند را جمع آوري، ضدعفوني و شستشو، و سپس رنده كرده و در ساخت خانه استفاده كردند. معمار اصلي پروژه گفته : “بازيافت آن حجم چوب زمان زيادي مي برد. در اين پروژه عشق و علاقه زيادي گذاشته شده. اميدواريم در پايان رابطه خوبي بين آغل جديد و خانه قديمي برقرار شود”. صاحبان ملك بخشي از آن را اجاره داده اند، زنبور و گله گاو دارند. يونجه كاشته و آن را مي فروشند. اما هنوز تصميم قطعي براي استفاده بهينه از ملك نگرفتند.
به جاي ساخت ۲ آشپزخانه مجزا براي داخل و خارج از خانه و به هدف مشهود بودن طراحي خانه ويلايي در روستا اين گروه ۱ آشپزخانه تغييرپذير در ساختمان جديد ساختند. درب هاي كشويي ۸ فوتي در ۳ طرف تجربه اي داخلي-بيروني به وجود مي آورند. ساكنان خانه از آشپزخانه تا مسير باغ پياده مي روند تا براي وعده غذايي خود گوجه فرنگي و خيار بچينند. نقطه اوج اين فضا ايوان حصارداري است كه تنور چوبي مخصوص نان پزي دارد. اين خانواده زمان زيادي صرف آشپزي مي كند پس آشپزخانه قلب خانه آن ها محسوب مي شود. بسياري از شيريني پزي ها و خيارشور گرفتن ها در اين نقطه اتفاق مي افتد. ديوارهاي آشپزخانه كاشي بتني با رنگ آبي سفارشي است. ديوار پشت اجاق گاز كاشي شيشه اي سفيد است. بخش هاي چوبي آن از درخت هاي صنوبر خود ملك به وجود آمده اند. رويه كابينت سمت چپ كاغذ كمپرس شده و ميز ثابت وسط آن از سنگ صابون است. پاسيوي بيرون آشپزخانه با سايه درختان تازه كاشته شده تبديل به محل غذاخوري زيباي خانوادگي مي شود.
بالاي آشپزخانه اتاق خواب اصلي دوم قرار دارد. سقف آن از چوب اتاق شيرواني خانه اصلي ساخته شده اما فقط هدف تزئيني داشته. كمد لباس ها از چوب بازيافتي درخت بلوط است. فضاي چهارگوش وسط اتاق، دستشويي است. تزئين ديوار آن از شاخه هايي ساخته شده كه با تلق شيشه اي لمينت شده اند. طراحي دكوراسيون داخلي اتاق خواب اصلي تابستاني با شومينه و ايوان خواب مخصوص به خود همراه بوده. ساختمان جديد و اصلي با ۱ درب كشويي ۱۰ فوتي از هم جدا مي شوند. وقتي اين زوج به تنهايي در اين مكان اقامت دارند مي توانند فقط يكي از ساختمان ها را گرم يا سرد نگه دارند.
در اين تصوير ساختمان جديد را در ادامه خانه اصلي مي بينيد. منظره استخر و چشم انداز زيباي اين منطقه از ايوان خواب طبقه دوم و ايوان حصاردار طبقه پايين قابل تحسين است. آشپزخانه به عرشه اي از چوب صنوبر منتهي شده و به راه باريكه اي كه به خانه اصلي مي رسد متصل است. پنجره هاي ۲ ارسي اين راه باريكه بعد از باز شدن نسيم را به داخل مي آورد.
زمين راه باريكه چوب بلوط بازيافتي است كه در اينجا لكه گيري سفيد شده. به احتمال زياد اين نقطه نقش ايوان داشته. همچنين محل آشپزخانه قديمي بوده كه تخريب شده. از اين زاويه مي توانيد داخل خانه قديمي، اتاق غذاخوري و هال آن را ببينيد.
هال و نشيمن در ساختمان اصلي قرار دارند. گروه سازنده بعد از بررسي خانه در دوره بازسازي ساختمان از قاب موجود بين اين ۲ اتاق راضي بودند و تصميم گرفتند دست به آن نزنند و طراحي خانه ويلايي در روستا مشهود باشد. به گفته معماران احترامي به سبك است. روي قفسه هاي اين قاب ميخ و ابزار و بطري هاي كوچكي كه در زمين اطراف پيدا شده قرار دادند. اين خانواده تعداد زيادي از اشياي وراثتي را نگهداري كرده. چندين وسيله همراه با خود خانه به آن ها رسيده. براي باقي مبلمان و لوازم هم از طراح داخلي Jonathan Pierce كمك گرفتند. شومينه اصلي خانه برداشته شد و دوباره دقيقا به همان شكل ساخته شد. فرش ها جمع آوري شد و كف زمين پرداخت جديد خورد، يكي از معدود قسمت هايي بود كه نياز به تخريب نداشت. معمار پروژه مي گويد : “هنوز هم زمين تراز نيست. ما هرگز زمين را به طور كامل تراز نكرديم چون نياز به تخريب و ويراني زيادي داشت”.
درب ورودي اصلي خانه برداشته، پرداخت گري دوباره و نصب شد. ورودي خانه يكي از نقاط محبوب مادر خانواده است. او عاشق كاغذ ديواري است و آن را “نوعي روانگردان متعلق به قرن ۱۸” مي نامد. چوب راش آغلي كه در ملك وجود داشته به اتاق مطالعه خانه جان داده.
دكوراسيون اتاق خواب مهمان در خانه اصلي، دلربايي قرن ۱۹ را به همراه دارد.
حمام اصلي كه در تصوير زير به چشم مي خورد كاملا جديد است. به گفته معمار پروژه در اينجا حمام و دستشويي وجود نداشته.
پسر ۱۶ ساله اين خانواده كه در آن زمان ۱۴ سال بيشتر نداشته، درخواست درب مخفي براي اتاق خوابش داده.
۱ حياط پشتي با استخر جديد ساخته شد كه در طرف چپ آن مهمان خانه اي قرار دارد. پشت اين مهمان خانه گاراژ مخفي قرار دارد. هدف از اين كار ديده نشدن اتومبيل ها در ملك خانه بوده. در ۲ سوي اين مهمان خانه اتاق خواب ساخته شده و بين آن ها اتاق نشيمن قرار گرفته كه اگر از هر ۲ طرف باز شود چيزي شبيه راه باريكه ايجاد مي گردد.
در سمت چپ تصوير دودخانه قديمي ديده مي شود كه در دوران بازسازي خانه تخريب شد. تك تك الوارهاي آن شمرده و دوباره از نو ساخته شد. اين اتاق هم اكنون نقش انبار باغباني دارد. دودكش جديد از آجر بازيافتي ساخته شده است. معمار پروژه گفته : “دقيقا مثل دودكش قديمي نيست اما بي شباهت هم نيست. مثل ۱ مكالمه مي ماند. مي خواستيم به وضوح نشان بدهيم چه زماني ۱ طرف توقف كرده و طرف ديگر شروع مي كند”.
منبع : طراحي دكوراسيون داخلي
طراحي خانه ويلايي در روستا